Vandaag nam mijn kleine ik me tijdens een meditatie mee naar de regenboog. "We zijn ons eigen licht", vertelde ze me zonder woorden. Het voelde heel warm en fijn. Net als wanneer ik in het voorjaar de eerste warme zonnestralen op mijn gezicht voel. Een belofte van iets nieuws, van bloei. Dit beeld bleef me zo sterk bij dat ik er maar mee aan de slag ben gegaan voor mijn dagelijkse 365 dagen-tekening.
En het klopt, ik ben mijn eigen licht. Alleen zie ik dat niet altijd, kan ik er niet van genieten. Dan ben ik gericht op de mensen om mee heen. Dan hoop ik dat zij mijn licht zien en dan van mij houden. Of tekeningen van me kopen. Of door mij gecoacht willen worden. Of iets leuks met mij willen doen.
Maar andere mensen zien mijn licht helemaal niet als ik het zelf niet zie. Pas wanneer ik mezelf waardeer en tijd neem om het goed te hebben, richt dat licht zich ook naar buiten toe. Het is eigenlijk net als in een vliegtuig: beadem in nood eerst jezelf en help daarna pas je kind.
Dus dat is wat ik vandaag doe.
Ik heb het goed met mezelf.
En omdat ik het zo'n prachtig lied vindt, nog maar eens een linkje naar India.Arie's "I am light":
https://www.youtube.com/watch?v=OL-gxfx2QtY
