Waar zijn we nu mee bezig? Wat laten we onze kinderen zien? Of juist niet zien?
Vanaf vandaag ben ik trots op mijn lichaam dat de tekens draagt van mijn leven. Het bolle buikje. De knieen vol littekens. De hangende borsten. Het plekje boven mijn lip dat rood wordt als ik gesport heb. Vraag er maar naar en ik zal je de verhalen vertellen die erbij horen. Want die zijn er. Onze lichamen vertellen verhalen. Verhalen van pijn, verdriet, maar ook van grote vreugde en ontroering. En verhalen moeten verteld worden.