Diep in mij, in ons allemaal, is het licht. We zijn allemaal licht. En liefde. Een vat vol mogelijkheden. Een open toekomst.
Soms is het lastig om erbij te komen. Er moet veel gedaan worden elke dag. Eten, drinken, werken, kinderen verzorgen, huis gepoetst, solliciteren, omzet maken, muggenbulten behandeld, de tuin onderhouden, de wasmachine gerepareerd. Er is altijd wel iets dat gedaan moet worden. En daar kun je in verstrikt raken. Je gaat denken dat dat is waar het over gaat hier: dingen doen, doelen nastreven en van alles bereiken. Als ik nou eenmaal.... (vul in: het huis gepoetst heb/die baan heb/een nieuwe wasmachine heb/genoeg klanten heb gegenereerd...). Maar je bereikt het nooit.
Want je bent er al. Je bent namelijk licht. En al die ruis belet je soms om je eigen licht te zien.
Dat is ook best lastig, want als je echt gaat kijken, kom je ook duisternis tegen: alles wat je fout gedaan hebt, verloren bent, niet bereikt hebt.
Maar ik zeg je: je bent licht. Dus graaf maar diep, worstel jezelf door de jungle heen en ontdek het licht. Zie je het daar....daar tussen die hoge en die lage boom...die met die hele enge dikke slang er in? Oja, en dan voorbij de rivier, die met die loerende krokodillenogen. Daar....zie je het? Dat licht? Dat heldere, stralende, unieke licht? Dat ben jij. Daar is thuis.
Je bent er bijna
