Vertrouwen

Vandaag was er de jaarlijkse kerstmarkt op het schoolplein. Mijn oudste dochter dartelde vrolijk rond door de regen, gewapend met een strippenkaart. Ze kocht cakejes, koekjes, zelfgemaakte kerstballen, vetbollen voor koude vogeltjes, een gluhwein voor haar mama.
De jongste, al een beetje moe, lag in de buggy. Ik had een regencape over haar heen gelegd, zodat alleen haar gezicht nog zichtbaar was. Ik vond het een beetje sneu voor haar zo. Maar de oudste had nog zoveel plezier.
Terwijl ik zo stond te twijfelen over 'naar huis of nog even blijven', schonk ze me ineens een gulle glimlach.
Eentje die uit haar tenen kwam.
En mij tot in mijn tenen deed smelten.