En hoe kan het toch dat ik dat soms helemaal niet kan zien?
Maar nu wel, goddank. Ik zie het en ik geniet.
En boven alles ben ik ook heel blij met mezelf.
En om alles nog mooier te maken, hadden we van de week ook nog eens onderstaand uitzicht uit ons raam.
Eigenlijk is er niks veranderd. Mijn gezin was altijd al tof. Ik ook.
Er zat alleen een luikje dat me het zicht belemmerde. Dat was het 'ik ben het niet waard'-luikje.
Weg ermee!
