donderdag 12 januari 2017

Trouw

Ik speel in een toneelstuk. Ik speel de hoofdman van het leger van Herodes. Hij voert diens wrede plan om alle jongetjes van 2 jaar en jonger om het leven te brengen uit. Ik kon het niet snappen. Waarom voeren mensen dingen uit waar ze niet achter staan? Of hebben ze geen mening, geen ik. Inderdaad de hoofdman is een ik-loze figuur. De acteur die Herodes speelt zei: "hij is trouw aan zijn koning". En hoewel dit vrij logisch is, voelde ik ineens wat trouw voor een rol in mijn leven speelt.

Ik heb het gevoel dat ik nooit trouw ben. Trouw klinkt als dom en niet-nadenkend. Inmiddels heb ik ook het werken voor een 'baas' opgegeven. Simpelweg omdat ik vaak niet wil voldoen aan andermans regels en plannen, als ik er niet achter kan staan.

Stoer van je, Olga. Knap dat je voor je eigen bedrijf gaat staan!

Maar is dat wel zo? Want trouw zijn is heel belangrijk. Het geeft leiding en structuur aan een leven.
Ben ik eigenlijk wel trouw aan Awesomes? Aan mezelf?

Dit jaar is het jaar van trouw aan mezelf. Trouw aan mijn intuitie, mijn innerlijke waarden. Maar ik zal ook vooral een nieuwe stap moeten gaan zetten: trouw aan de leider in mezelf. Ik mag mezelf leiding gaan geven. En daarmee bedoel ik iets anders dan: 'hup Ol, niet zeuren , maar doen!'
Nee, ik bedoel dat ik daadwerkelijk een heel fijne, krachtige en open manager voor mezelf mag zijn. Liefdevol leiding geven, zodat ik datgene de wereld in kan brengen wat ik zo belangrijk vind: Awesomeness.

Als ik nu terug lees, lijkt het wel alsof ik een meervoudige persoonlijkheid aan het ontwikkelen ben. Maar niets is minder waar. Iedereen heeft innerlijke stemmetjes. Ik heb een een heel strenge en chaotische stem. Die me de ene keer pampert en zoet houdt en de volgende keer uitfoetert, omdat ik alles verkeerd doe.

Ik neem een nieuwe stem aan. Ik houd sollicitatie-gesprekken met mezelf de komende weken. Ik maak tijd en ruimte voor mijn eigen leiderschap.

Gelukkig nieuwjaar allemaal. Ik blog weer.