Heb mezelf weer eens klem gezet in een rare situatie. Iemand heeft een probleem en ik heb hem doen geloven dat ik dat probleem voor hem kan oplossen. Ik zeg nooit nee. Is dat iets wat kinderen zouden moeten leren (thuis en in het onderwijs)? Nee zeggen, bedoel ik? Maar goed, ik ben nu oud en wijs genoeg dat ik mezelf kan sturen, dus maak ik nu een publiek begin:
nee, ik wil niet sporten.
nee, ik vind ook niet dat ik dat moet
nee, ik wil niet naar een film die ik niet leuk vind
nee, ik neem nu even de telefoon niet op
nee, ik heb geen zin in een afspraak met jou
nee, ik ....
nee
