Mijn goede en zeer wijze (terwijl toch echt tien jaar jongere) vriendin M. wees me er op dat deze titel me niet dient. Het lijkt wel een self-fulfilling propehecy te worden, zegt ze.
Ze heeft gelijk. Twijfelen is goed en belangrijk, maar niet wanneer het twijfelen de overhand neemt en het ondernemen van actie alleen nog in mijn hoofd plaatsvindt.
Dank je wel, M.
Ik ben bezig om de bomen in mijn hoofd weer op hun plek te kunnen zien. Dus het bos in zijn geheel, maar ook de bomen onderling.
Wat is dat toch met die bomen en mij. Ik blijf er maar naar kijken en ze blijven een boeiend onderwerp voor tekeningen en schilderijen.
Iemand zei me eens dat ik behoefte heb om geworteld te zijn.
Dat zou best kunnen. Nee, ik weet wel zeker dat ik dat wil. En 2011 is er een mooi jaar voor.
