En steeds meer zie ik hoe krachtig we zijn. Hoe sterk. Hoeveel we aan kunnen. Hoe veerkrachtig we zijn. Hoe we, na een crisis, de boel weer bij elkaar rapen en opstaan.
En vooral ook hoeveel we van elkaar kunnen leren. Door elkaar onze verhalen te vertellen. Door ervaringen door te geven. Maar ook door streng voor elkaar te zijn. Door kritisch te zijn. Kritisch, vanuit een groot hart.
Ze raken me, deze vrouwen. Telkens weer. En ik wens dat ik nog veel van ze mag leren. En dat ik niet vergeet dat, als ik eens in een crisis verkeer, ik een hele rij zusters om me heen heb die bereid zijn me te helpen de boel weer op te pakken.
