vrijdag 20 juli 2018

Manifest

Vandaag ben ik 45 jaar. Ik vind mijn eigen verjaardag altijd heel belangrijk. Ik ben als een kind zo blij, dagen van tevoren al. Ik roep de hele week tegen mijn gezin: "zaterdag ben ik jarig, hè!"
Dit jaar was mijn grote wens om met het hele gezin naar Wonderfeel te gaan, een muziekfestival in de natuur. Dat lijkt me zo prachtig. Maar het ging niet lukken om 1 of andere reden en ik had me daar bij neergelegd. Ik had een ander plan bedacht. We zouden gaan varen met de kinderen. Picknickje erbij. Ook heel fijn. ik kon het prima loslaten, al bleef het verlangen er om ooit een keer naar Wonderfeel te kunnen gaan.
Gisteren vertelde mijn man dat het varen niet door kan gaan....omdat hij kaartjes had kunnen bemachtigen voor Wonderfeel. Ik ben zooooo blij! En mijn hartewens kwam uit zonder dat ik daar gestresst over raakte. Ik liet het los en het kado kwam zomaar op mijn pad (hoe mooi, in een week dat ik hardop heb uitgesproken dat ik opensta voor alle kado's van het universum).

Nu ben ik dus echt jarig en om 5.30 was ik al wakker. Het lukte me niet meer om te slapen en wat doe je dan? Nu sta ik doordeweeks ook heel vroeg op. Maar op mijn verjaardag?

Dus ik ben maar opgestaan en ben aan 't werk gegaan. Ik heb mijn 344e AWESOMES tekening gemaakt. Kaartjes gemaakt voor mijn schatjes, omdat ze zo lief zijn en ik zo gelukkig met ze ben. En ik heb een manifest geschreven voor mijn 46e levensjaar. Want ik ben nu op weg. En hoe wil ik op weg zijn? Waar mag mijn 46e levensjaar over gaan? Waar wil ik dat het over gaat?


Het mag gaan over liefde & vertrouwen. En aandacht voor mijn eigen weg. Over het neerzetten van talenten en volop genieten van het leven. En over succesvol mogen zijn (van mezelf).

Wat een heerlijk jaar!