Vandaag flink wat kilometers gemaakt met mijn vader. Op mijn Allstars. Nu doen mijn voeten pijn. Maar ik voel me ook voldaan. Want wat was het een prachtige dag. Niet alleen de temperatuur en het zonnetje deden goed, maar ook de geur smaakte naar meer. Zo'n zweem van een 'die herinner ik me nog van vorige jaren tijdens de eerste lente-dagen'-geur. Een geur die ongrijpbaar is. Want wat is het wat ik ruik? Het is iets zoet-frissigs. Iets plantaardigs, iets bloemigs, maar het heeft ook iets van een lichaamsgeur. Het is niet eens zozeer een echte geur. Een zweempje. En zodra ik het ruik, is het weer weg.
