Ik kan niet kiezen. en langzamerhand begin ik te begrijpen waarom ik zo'n twijfelaar ben.
Als ik niet kies, hoef ik nooit de verantwoordelijkheid van een mislukking te dragen.
Ik kies soms niet, omdat ik zo bang ben dat ik een verkeerde keuze maak waar ik spijt van krijg.
Zoals bij het zoeken van een baan. Want die ziet er op papier wel goed uit, maar wat als??
Als wat wat?
Soms heb ik het helemaal niet. Ik ben namelijk erg trefzeker als het om koken gaat. Dan schiet ik in een soort flow die aan alles voorbij gaat. Er gaat ook vaak van alles mis en dan begin ik daarna opnieuw of ik wacht een dag en probeer het dan weer. Koken is peanuts.
