Ik heb iets vast, zo stevig & zo lang, dat ik niet meer weet wat het is.
Maar mijn lichaam weet het wel. Het staat in de verzetstand.
Ik slaap er niet van. Mijn nek, schouders en rug. Ze laten me elke nacht hardhandig weten dat ze het er niet langer mee eens zijn.
Maar het is genoeg nu. Het moet maar eens klaar zijn.
