Ondertussen probeer ik hun karakters nu te 'vangen' in twee of drie woorden. Dan schiet ik natuurlijk altijd tekort. Maar toch mooi om even stil te staan bij elk kind.
Zoals J met zijn prachtige zachte grote ogen, een vriendelijk en liefdevol jongetje van 5. Of A, een pittig en slim jongetje dat me elke les uitdaagt. En dan is er K met zijn frons, serieus en telkens vol vragen. Of de vlinderige F, die me elke les om de hals vliegt.
En mezelf, hoe typeer ik mezelf? Als ik terug kijk naar mijn yogalessen vind ik dat lastig. Ik kan namelijk heel ongeduldig zijn & veroordeel mezelf daar om. Hoe kan ik dat in bekrachtigende woorden vangen? Als een karaktereigenschsp die mooi is, maar zich nog mag ontwikkelen? Snel. Gedreven. Wijs, ondat ik zoveel zie en wil veranderen.
En mijn krachtdier? De wolf. Die helpt me om het evenwicht te houden tussen mijn eigen behoeften en die van mijn roedel. Dat vind ik niet gemakkelijk. Nu ik het zo bekijk, geldt dat ook voor mijn kinderyogaklasjes. Mijn tijdelijke roedel.
Dan mag ik mezelf telkens afvragen:
Wat wil met hen? En wat heb ik nu nodig? Dan onstaat er balans. Mijn snelle geest wil dat stuk soms overslaan.
Dus Snelle Wolf? Of Zij die rent met de wolven?
Ooit vond ik onderstaand plaatje. Ik blijf het zo'n mooi beeld vinden. Het raakt me zo. Ik herken me ook in de uil, die alles ziet.
Ik mijmer nog even verder.
