Als ik buiten door de tuin loop, is er 1 woord dat in me op komt: lush.
Zo is het nu buiten: weelderig. Alle planten laten zich van hun meest uitvundige kant zien. En zo ook de rest van de verschijnselen en schepsels om me heen. De zon schijnt uitbundig. De vogels zingen hun brutaalste lied.
En ik? Ik heb een zinnetje in mijn hart:
'Het grote genieten is begonnen'
Mijn hoofd suttert nog wat tegen. 'Ja, maar...werken....zorgen....belasting....'
Maar het klopt wat mijn hart zegt. Ik mag nu genieten. Met mijn hoofd in mijn nek hard lachend en zingend op de fiets.
Ik eet nu zelfs een taartje op de vroege ochtend. Het kan me niks schelen. Ik wil niks minder dan uitbundig.
