Vandaag zei ik tegen een ouder van een kind op mijn werk: "Wat heb jij een ontzettend leuk kind!"
En dat meende ik echt. Een gevoelig en intelligent kind, dat op een heel natuurlijke manier naast mij kwam zitten aan tafel. Hij begon meteen een praatje, vroeg wie ik was. Hij maakte contact met mij als mens tot mens. Niet als kind tot volwassene... Ik vond dat heel erg leuk. Zijn moeder vond het fijn om dat te horen, ze was een beetje verbaasd. Blijkbaar is haar kind voor school een moeilijk kind. Te slim, te gevoelig. Omdat hij niet in het programma past. Omdat hij iets anders nodig heeft dan zij bieden.
Wat is dat toch met het onderwijs? Waarom kan het niet voor iedereen fijn zijn? Dat elk kind gezien, gehoord en begrepen wordt?
Er is niks mis met kinderen. Naar mijn idee wordt er te vaak gestempeld, gelabelled en een etiketje geplakt. Te druk, te verlegen, te gevoelig, te slim, te dom, te langzaam. Wat is dat toch dat we een maatschappij hebben gecreeerd waarin je vooral gewaardeerd wordt wanneer het je lukt om mee te spelen in het spel 'zoals het hoort'. En ondertussen vallen zoveel werknemers bij de bosjes neer met hun burnout.
Maar je bent zoals je bent. En precies zoals jij bent, ben je goed genoeg. Het enige wat je vooral mag leren, is jezelf daar om te waarderen. En te voelen wat jij nodig hebt om te groeien. En te durven vragen aan anderen wat je niet zo goed kunt. En te durven leiden in wat jij wel goed kunt.
En daarvoor heb je leraren nodig met fingerspitzengefühl. Iemand die ziet wat jij nodig hebt en er met jou over kan praten. Of samen zoeken. En dat in een klas met allemaal kinderen die ook hun eigen kwaliteiten en zoektocht hebben. Dat is toch een geweldig samenspel?
En jij...jij hebt ook een ontzettend leuk kind! Wist jij dat al? En als je geen kind hebt, dan was je vroeger zelf een ontzettend leuk kind!
En in de kern zijn we dat allemaal nog wel: ontzettend leuke kinderen. Die opgroeien tot ontzettend leuke volwassenen. Die vaak doen alsof ze heel belangrijk en serieus zijn. Het allemaal op orde hebben. Verantwoordelijk en geslaagd. Maar toch... Je kunt nog steeds niet alles. En af en toe ben je een driftkop. Of heb je een pruillip. Voelt je kleine ik zich tekort gedaan. Of krijgt het haar zin niet.
Zoek het eens op, dat kleine meisje of jongetje in je... En houd er verschrikkelijk veel van!
