Ik fietste vandaag langs een bos. Ik zag bomen van alle soorten en maten: lange, smalle, dikke, rechte, alleenstaande en gezellig met zijn allen bij elkaar.
Laatst zei een vriend, na een blik te hebben geworpen op mij laatste twee schilderijen (bomen):
'ah, dus dat is dat je wil...stevig wortelen!'
Ja, dat wil ik. Met mijn wortels ferm in de aarde en mijn takken reikend in de hoogte.
Maar wil ik dan een eenzame boom, bijvoorbeeld een eik, op de hei zijn? Stoer, zelfstandig, uniek en opzienbarend. Of wil ik er een van de velen zijn, schaduw en bescherming zoekend bij mijn vrienden. Samen een mooi bos zijn, ook al ben ik als voom alleen niet zo interessant.
