Kijk 'de wereld draait door'. Het gaat over Outsider Art. Een fantastische man, Jeroen Pomp, die prachtige tekeningen maakt. En dat doet ie veel en goed. Deze outsider artists, vaak met een (autistische) stoornis of een traumatisch verleden, maken de meest dwingende en onvermijdelijke kunst. Het lijkt gewoon te moeten. De kunst moet gemaakt.
Dat wil ik ook. Dat ik niet anders kan dan tekenen en dat het beeld er gewoon uit komt. Maar tussen mij en die onvermijdelijke tekening zit een wereld van rationele overwegingen en afleidingsmanoeuvres.
Nu ik er over denk, zou ik dat bij wel meer dingen willen hebben. Dat ik de dingen gewoon doe. Zonder gedachten, zonder gedoe. Gewoon doen. En dan ook geen behoefte meer hebben aan succes. Geen verdriet meer over mislukkingen.
Maar misschien doe ik deze outsiders tekort als ik denk dat zij al deze dilemma's niet ervaren. Misschien doe ik mezelf ook te kort, soms, denk ik.
