... na een aantal weken op en neer reizen. Naar Hamburg, een stedentripje met ons gezin. Naar Limburg om liedjes te oefenen voor de bruiloft van mijn vriendin. Naar Buitenkunst om te kamperen en te zingen, schilderen, dansen etc. Snel weer weg, want daar regende het teveel en dan is het niet relaxed vertoeven in een kleine tent met een 6-jarige en een kleine baby.
Weer naar Limburg voor de bruiloft van mijn vriendin. Weekje daar.
En nu.... thuis!!! En thuis is ons kleine paleisje in Naarden. Onze heerlijke groene tuin met appelboom en hangmat. De keuken met lekkere koffie, mijn voorraadjes gedroogde vruchten en noten. De keukentafel waar ik de krant lees en mijn kleintje hapjes fruit geef.
De eetkamer, die ik sinds kort tot mijn schilderkamer gebombardeerd heb.
Nou kan ik wel alle kamers van ons huis beschrijven, maar dat is niet bijster interessant natuurlijk voor jou als lezer. Voor mij wel.
Ik hang nu in de mat en staar tussen het typen door naar de grijze lucht. Regen komt er aan. Heerlijk! Ik heb eigenlijk een heel fijne zomer. Ondanks het geheen en geweer. Ondanks de regen. Ondanks een dure trip naar Buitenkunst, die we niet afmaakten. Ondanks een dochter die bij vlagen heeeel koppig was. Ondanks een dochter die 's nachts elke paar uur wakker was. Ondanks moeheid (waar ik maar niet van af kom) en pijn in mijn nek en schouders (idem).
Ik heb een heerlijke zomer. Ik geniet. En soms geniet ik niet. En daar kan ik mezelf dan weer op betrappen. En lach ik. Of ik glimlach.
Er blijkt niet veel nodig te zijn voor een fijne zomer. Paar mooie ontroerende, grappige momenten. That's it.
