Nog 1 nacht. Stemmen. Voor het eerst in mijn leven laat ik een ander voor me stemmen. En wel mijn aanstaande echtgenoot. En dan hoop ik dat hij ook dat het goede hokje rood kruist. Want anders....gaat er 1 kostbare stem verloren.
1 Stem...tja. Als ik er zo naar kijk, dan lijk ik heel erg nietig, onbelangrijk. En toch, die ene stem betekent heel veel. Voor mij zit er een hele wereld van denken achter. Van hoe ik graag naar de wereld kijk. Ik stem niet alleen voor mezelf. Ik stem ook niet alleen voor Nederland. Ik stem voor de wereld waarin ik leef. De manier waarop we voor elkaar zorgen of elkaar in onze waarde laten.
Ik schrik elke keer weer van de felle toon richting allochtonen. Wat moeten we daar nou mee? Maar op de een of andere manier lijken de grootste waffels ook de meeste bijval te krijgen. Volgens mij is het tijd voor een nieuw soort politiek.
Maar eigenlijk hou ik niet van politiek. En er zijn andere belangrijke dingen. Zoals...mijn huwelijk volgende week met mijn lief.
