Het regent, het waait, buiten.
Het rommelt en het stormt ook in mij.
Ga komende week met zwangerschapsverlof.
Geen minuut te vroeg.
De bomen laten hun blaadjes los.
Ik laat binnenkort mijn kindje los.
En daar kijk ik naar uit.
Ik heb zin in de bevalling (en wordt daarom soms voor gek versleten).
En tegelijk is het spannend.
Als ik het kindje loslaat uit mijn veilige lijf, dan begint het zijn of haar eigen leven.
En mag iedereen zijn invloed op hem of haar loslaten.
Zo wordt er binnenkort van alles losgelaten.
Ik wens mezelf sterkte ermee.
