Begrijp me niet verkeerd, ik ben niet boos-verdrietig-chagrijnig. Ik zit niet in 1 van die vele hoeken van de kamer die ik op dit Blog al heb beschreven.
Ik ben okee. Ik heb leuke dingen gedaan dit weekend. Daar gaat het ook niet om, dit weekend. Het is iets wat nog komen gaat.
Wat en vooral wie gaat mijn leven overhoop gooien? Is het de dame met de inspecteursogen die in mijn werk komt neuzen? Of is het de hoop werk die nog af moet voor 21 juli? Of misschien de cd die ik gezegd heb te willen maken? Of de nieuwe liedjes die ik prachtig moet kunnen zingen op de bruiloft van mijn vriendin? Is het het vakantiehuisje dat we maar niet vinden, omdat alles nu al volgeboekt is? Is het het vooruitzicht dat ik volgend jaar weer ga juffen in een klas?
Of ben ik mijn eigen zwaard van Damocles? Hak ik mijn eigen kop er al af voordat ik iets gedaan heb. En vooral voordat ik iets fout kan doen.
Misschien moet ik mijn eigen donkere regenwolk zijn. Als ik dan losbarst, regen ik mezelf nat. Verkoeling & groei. Dat is zo gek nog niet.
