Mijn hele hoofd zit vol snot. Ik vind dat fascinerend. Hoe kan er nu in 1 dag tijd zoveel snot in mijn neus zitten en er allemaal uit komen?
Mijn hele hoofd is er vol van. Het is nog zwaarder dan het toch altijd al is. Mijn ogen branden ervan.
En de zakdoekjes zijn op.
Ik ben ondertussen druk bezig met kijken naar Facebook, Etsy en zelf-maak-websites. Ik wil zo graag. Maar ik durf gewoon niet. Ik durf de sprong nog niet te maken naar een eigen site.
Ik heb nog niet al mijn moed verzameld. Ik ben een klein beetje kwijt. Misschien is dat kleine beetje eruit gekomen toen ik mijn neus snoot. Net op het moment dat ik een ander stukje moed te pakken had.
Ja, zo werkt dat met moed. Het is er of het is er niet. Moed heeft natuurlijk niets met angst te maken. Je doet het of je doet het niet. En als je je angst durft te aanvaarden als iets wat je niet stopt, dan ben je moedig.
Ik ben niet moedig. Ik ben bang, heel bang. Maar ik voel ook dat mijn angst voor onbekende dingen, die wel eens fout zouden kunnen gaan, mij in zijn greep heeft. En daar begin ik onderhand wel last van te krijgen. Ik vind mezelf niet meer geloofwaardig.
