We hebben eerst samen een kindermeditatie gedaan, een soort geleide droom. Vervolgens hebben ze in het gras zitten schilderen.
Ik vond het spannend. Het leek me heel leuk om te doen en hoewel ik gewend ben met grote groepen kinderen te werken, was het een echt experiment.
Wat als ze het niet leuk vinden? Oh, ze giechelen tijdens de meditatie. Zullen ze zich vervelen? Overal verf, ook op hun mooie kleren.
Ik weet niet wat ze ervan vonden. Zoiets zeggen kinderen niet. Ze doen gewoon.
Ik heb wel gezien hoe ze toch langzamerhand wat ontspanden tijdens de meditatie. En dat ze daarna lekker in het gras zaten met kartonnetjes, penselen en verf. En dat er 6 heel eigen schilderijtjes uit kwamen. En dat ze zich lieten inspireren door mij, maar vooral ook door elkaar.
Ik denk dat ze het fijn hebben gehad.
