Vandaag begonnen met kindermeditatie-opleiding.
Ik had stiekem gehoopt dat ik er stuiterend en spelend als een 3-jarige vandaan zou komen. Dat ik helemaal binnenstebuiten gekeerd zou zijn en het kind in mezelf weer gevonden had.
Maar ik ben stil. En moe.
Ik zit op de bank met mijn laptop op schoot en een glas wijn op het tafeltje naast me en het enige wat ik echt wil, is slapen. Heel diep slapen.
Kortom, het heeft dus echt wat met me gedaan. Niet wat ik had verwacht. Maar er is iets gebeurd. Ik ben stil.
