We wilden een weekje weg, naar Frankrijk. Zo geregeld via internet zou je denken. Vergeet het maar. De zoektocht naar het perfecte huisje (kneuterig, nostalgisch, niet te eenzaam maar toch vrij, met open haard, zonder tv etc.) heeft twee avonden en een dag geduurd. Mijn hele vrije vrijdag heb ik er aan gespendeerd. Ik ben er (een dag later) nog moe van. 'Stuur maar een top 3 door', zei mijn lief. Het werd een top 4, waarna ik me afvroeg of dat nou echt het beste was wat ik kon vinden en dus weer opnieuw begon te zoeken.
Hoe deden mijn ouders dit vroeger?
