Nu meneer Bin Laden er niet meer is, moet ik ineens weer denken aan hoofddoekjes. En aan andere religieuze symbolen. En waar het nou helemaal over gaat allemaal.
Met het doden van 1 man ban je volgens mij terrorisme niet uit en wat er met het verbieden van hoofddoekjes de bedoeling is, snap ik helemaal niet.
Er moet altijd zo veel. En er mag veel niet. We moeten naar school, we moeten aardig zijn voor elkaar, we moeten ons netjes gedragen, we mogen niet radicaal zijn, we mogen geen hoofddoekjes dragen, we mogen geen crimineel gedrag vertonen, liefst zelfs nooit boos worden want we moeten sociaal zijn en ons inleven in anderen, we moeten duurzaam leven, we mogen geen vreemde taal spreken want we moeten allemaal netjes Nederlands spreken, we moeten goed kunnen rekenen en ook veel weten van geschiedenis, maar ook van aardrijksunde...
Soms lijkt het alsof we in het westen in een vrije wereld leven, maar volgens mij is niets minder waar. Er zijn veel ongeschreven codes (waarden en normen, maar wiens waarden en normen?), waar we ons moeten houden.
Waar zit vrijheid eigenlijk? In Nederland zit vrijheid vaak in regels die voorschrijven hoe we die vrijheid moeten bewaken. Maar vrijheid valt misschien niet te bewaken. Vrijheid is ongrijpbaar. Vrijheid is als water en stroomt daar waar de ruimte is. Vrijheid zit vooral in je hoofd, in je hart, in je ziel. Daar is geen wet tegen opgewassen.
Ik ben niet vrij. Ik zou het willen, maar niets is minder waar. Ik zit vol met waarheden en regels over hoe de dingen eigenlijk zouden horen te zijn. Ik moet een goede moeder zijn en dat ziet er op een bepaalde manier uit. Ik moet een goede partner zijn. Het huis moet er altijd netjes uit zien, het eten moet smaken. Er moeten kadootjes gekocht voor die-en-die-en-die. Ik moet een goede dochter zijn. Ik mag niet moeilijk doen. Ik mag niet te ambitieus zijn, want dat kan ik toch nooit waarmaken.
En tussen al die opdrachten door piept er een klein stemmetje in me:
'laat me!' Die stem gaat groeien in 2011. Die stem ga ik voeden en liefhebben en koesteren en die stem zal in 2012 zo luid in me klinken dat er geen houden meer aan is. En die stem zal alles wat ik vind dat ik zou moeten doen en hoe ik zou moeten zijn overstemmen en dan is het onvermijdelijk....dan ga ik.
