Vaak hoor ik opmerkingen als 'die is erg met zichzelf bezig!'. En dat is dan geen compliment.
Maar ik geloof dat als je echt met jezelf bezig bent, je juist goed bezig bent. Ik ervaar het telkens weer. Vandaag bijvoorbeeld.
Ik besefte ineens dat ik de afgelopen dagen erg bezig was met mijn kinderen en man. Zaten ze wel goed in hun vel? Moest ik ze niet ontzien, verzorgen, met rust laten...
Vandaag liet ik de gedachte dat ik mijn gezin moet redden (en eigenlijk ook de hele wereld er maar bij) los.
Wat een heerlijke dag. Wat een bevrijding. En wat een opluchting voor mijn gezin.
Dus ik geloof helemaal niet dat met jezelf bezig zijn (en dus stoppen met te denken dat je de sores van een ander moet opruimen) zo erg is.
Daarom hier een heel groot portret van mij: mooi mens, lekker met zichzelf bezig:
