Vandaag zit ze weer volop in het moderne leven. Als we naar huis fietsen, zegt ze: 'mam, ik moet even mijn telefoon opnemen want ik hoor hem!' als ik iets mompel over gevaarlijk en nu niet, want ik benmoeenikwilnaarhuisenbabymoet...., verzekert ze me dat ze met 1 hand kan fietsen nu.
Even later (in de telefoon, die een make-up-doosje in Ipone-disguise is): 'Hoi! Oh wat leuk! Ik zal het aan mijn moeder vragen.' Of ze mag logeren bij haar vriendin. Ik zeg dat ze er dan wel alleen heen moet fietsen, maar dat ze dat vast niet erg vindt. En nee, inderdaad. Dat durft ze wel.
Voor nep dan.
