Vandaag kreeg ik na lange tijd een zangles. En er ontstond zonder dat ik er erg in had een thema waar ik al een poos mee worstel: kracht.
Ik hou er namelijk van mezelf klein te houden. Nee, dat zeg ik verkeerd. Ik hou er niet van. Het is iets wat ik doe. En het komt ergens vandaan. Ik ben namelijk bang voor mijn eigen kracht.
Ook met zingen. Ik hou het altijd gevoelig, mooi, binnen de perken. Ik varieer wat in ritme, klankkleur. Maar ik vermijd spannende dingen.
Vandaag op weg naar de zangles hoorde ik 'nobody's wife' van Anouk in de auto. En dan ben ik de beroerdste niet. Dan gil ik mee, trek alle registers open. Er luistert toch niemand.
Dat nummer heb ik in de les gezongen. En ik voelde letterlijk de angst in mijn lijf, angst om te ver te gaan. Terwijl ik ook weet dat iets in me altijd dwars en eigenzinnig is en graag te ver gaat.
Het thema voor dit jaar ( en ik hoop dat het nog even bij me blijft) is dus UNLEASH THE POWER!
