Hoe kom ik in drukke tijden weer tot mezelf? Het is een vraag die telkens terug komt. Maar goed dat ik het nu merk dat er íets anders nodig is. Vroeger rende ik door en was boos op de wereld dat de wereld de wereld was.
Heb ik deze niet eerder gehad? Ik denk aan 'to-the-point' en 'met de vuist op tafel'. Ik zie ook iets van precisie, de 'vinger op de zere plek'.
En daar komt ie weer, van de Beatles: "I'm fixing a hole where the rain gets in, to stop my mind from wandering"
En dan verwijs ik jou en mezelf door naar dag 7 van deze Awesomes 50-daagse. Daar ging het om dezelfde vraag en hetzelfde kaartje. Dit gaat wéér over de dingen doen op mijn manier. Terwijl ik nu allerlei bordjes in de lucht loop te houden om iedereen tevreden te houden, hopend dat ik niet ga instorten.
Cakes bakken, zakelijke afspraak, besluiten nemen, materiaal zoeken voor carnaval én kinderyoga, zieke kinderen troosten, facturen maken, keuzes maken, opties overwegen, koken, bloggen. En dat in een halve dag tijd.
Het kán ook niet dat dat allemaal goed gaat. En dan overzie ik ook de rest van de maand niet meer. Ik denk dat ik nú alles meteen onder de knie moet hebben: bedrijf, plannen, financiën, administratie. Ik ben bang om het niet onder controle te hebben wat ik doe. Maar op die manier houd ik mezelf klein, kan ik niet groeien.
Dus wat heb ik nodig? Hulp!! Niks!! Rust!!
Later, na het eten, kiezen we allemaal kaartjes. En dan spreek ik eindelijk uit hoe ik me voel.
En laat ik even los dat alles nú moet.
