Dat geldt voor mij ook, en zeker de afgelopen 43 dagen, waarin ik mezelf volop in de spotlights heb gezet. Ik kom akelige gewoonten tegen. En de gemeenste is nog wel mijn gebrek aan liefde voor mezelf. Ik word steeds aardiger voor mezelf. En dan tóch word ik weer overvallen door mijn innerlijke criticus. Die zegt dat ik niet zo veel moet willen. Die zegt dat ik tevreden moet zijn. Niet zo moet piepen. Er is wat er is en daarmee basta. Leg je erbij neer.
Vandaag heb ik licht geschenen op een pijnlijk plekje, heel diep in mijn wezen. Dat deed pijn, ik schaamde me, voelde me schuldig. En ik ben weer bovengekomen.
Meer wil ik er niet over kwijt. Hoe openhartig ik ook lijk, sommige ervaringen en lessen houd ik graag voor mezelf.