Mijn eigen lied, mijn eigen lied...telkens komt het terug. Alle vragen rondom mijn bedrijf voeren terug naar: 'zing je eigen lied'.
En dus ben ik al de hele dag bezig met mijn binnenkort te openen webshop. Ik schaaf aan teksten, schuif met tekeningen, ben op zoek naar de ultieme achtergrondkleur voor de Awesomes doosjes in de shop. En tussendoor surf ik naar andere websites. Soms raak ik geïnspireerd en soms verward.
Moet ik niet wat meer realiteit er in? Foto's dus van hoe leuk mijn kinderyoga er uit ziet? Gaan ze me op mijn woord (en tekeningen) geloven? Ben ik niet te vaag in wat ik doe? Moet er meer uitleg bij? Of juist niet?
Maar volgende week is het af. Dan verklaar ik het allemaal af.
Oh en dan nog iets. Gisteren heb ik een reis geboekt, een spirituele...en de aanbetaling is gedaan van geld dat ik de komende weken ga verdienen. Ik ging echt vet uit mijn comfortzone. Eng, spannend, gaaf. Mijn dochter boos: "ik wil ook eens naar Spanje". Maar er kwam geen schuldgevoel. Want dit voelt heel ok. Niet als in snoepreisjes-ok. Maar als een echt ik-kies-nu-helemaal-alleen-voor-mij-ok. Ik verlang al zeker 5 jaar naar een weekje meditatie in de natuur. Eens echt loskomen van mijn dagelijkse leven en naar binnen keren. Maar er komt telkens niets van.
Ja, ik zing mijn eigen lied. Het begint steeds meer een echte melodie te worden. Mijn stem wordt vaster. En ik zing soms vals, maar daar neem ik ook de ruimte voor.
(Allemaal figuurlijk, hè? Want in het echt zing ik eigenlijk niet vals. En zing ik bovendien meestal andermans liederen)
U hoort binnenkort meer van mij.
En het meisje trok een kaartje op de vraag: "hoe zorg ik ervoor dat ik al mijn moeilijke huiswerk de komende dagen gedaan krijg?"
"Dat kan dus helemaal niet!"
Nee, als je het kaartje heel letterlijk neemt niet. Maar je kunt het ook zien als jezelf omarmen zoals je bent. En dat je dan de teksten die je moet schrijven (en waar je huizenhoog tegenop ziet), ook schrijft op jouw manier. Niet op de manier waarop jij denkt dat de meester het wil hebben. Die heeft natuurlijk ook geen zin om 25 keer hetzelfde tekstje na te kijken.
Dus morgen krijgt ze mijn hulp. Maar niet té veel, want dan wordt het weer mijn werk en daar zit de meester helemaal niet op te wachten.
