"Juf, mogen we al slapen?"
Daarom begin ik tegenwoordig vaak met de relaxation. Maar eerst kiezen ze een kaartje en leggen dat bij het altaar:
En zo zag ik pas bij het opruimen dat er ook wat van mijn stenen bij gelegd waren. Het doet ze altijd goed zo'n kaartje te kiezen, zelfs als ze het niet mogen houden. Dat willen sommigen wel, ik zag per toeval een paar kaartjes in een tas zitten na afloop can de les. Haha!
Dat ervaar ik echt als een compliment. Deze kaartjes maken de kinderen blij.
Vandaag werkte ik met kleur. Met een kleur kon je aangeven hoe je je voelde. Eerst visualiseerden we onszelf helemaal wit als sneeuw. Blanco, niet blank hoor.
En vervolgens nam je de kleur van je gevoel aan: bijv rood voor blij of paars voor verdrietig. Sommige kinderen wilden wat vertellen over hun dag. Er was van alles gebeurd wat nog in hun systeem rond ging.
Het mooie is dat je met een kleurtje, een toverkleurtje, jezelf weer wat moed kunt geven. Ik ging rond met een handje onzichtbare kleurstof en gaf het de kinderen. Ze legden daarna hun hand op hun buik.
Nu ben ik thuis, maar de kinderen en hun energie hangen nog in mijn systeem. Ik voel me bevoorrecht om met ze te werken. Maar ik ben ook moe. Deze groep vraagt veel.
Een kaartje:
Zijn deze handen van mij? Geef ik de kinderen rust en heling? Ik denk het wel. Zo voelt het wel.
Maar ikzelf heb ook behoefte aan rust en heling. Vooral na inspannende dagen. Weet je wat, ik maak mezelf ook weer even blanco: alles wat niet bij mij hoort mag weg. En een fijn kleurtje toevoegen. Hop! Klaar!!
